غمی غمناک

نیست رنگی که بگوید بامن

                                                 اندکی صبر سحر نزدیک است

هر دم این بانگ بر ارم از دل:

                                                وای٬این شب چقدر تاریک است

خنده ای کو که به دل انگیزم؟

                                               قطره ای کو که به دریا ریزم؟

صخره ای کو که به ان اویزم؟

                                               مثل این است که شب نمناک است

دیگران راهم غم هست به دل

                                                غم من لیک غمی نمناک است

                                                                       (سهراب سپهری)